کاش بدونم از کدوم جاده میای تا دو تا دستامو دروازه کنم
گریه ها مو سر بدم رو دامنت روی سینت نفسی تازه کنم

کاش بدونم از کدوم جاده میای تا بشینم لحظه‌ها به انتظار
دوتا چشمام فانوس جاده بشن تا ببینی‌ جاده‌ها رو در شب تار

عشق من بیا که اینجا بی‌ تو موندن نداره بیا تا غصه بمیره منو آروم بذاره
زندگی‌ بی‌ تو یه زندونه برام کاش بدونی عمر من مثل یه مهمونه برام

کاش بدونم از کدوم جاده میای تا بشینم لحظه‌ها به انتظار
دوتا چشمام فانوس جاده بشن تا ببینی‌ جاده‌ها رو در شب تار

تو مثل طلوع خورشید

گاهی سرخی گاهی زردی

تو مثل دوا می مونی که واسه شفای دردی

تو مثل هوا می مونی تو خودت زندگی هستی

به شراب سرخ نابی که من داده ایمستی

واسه مهربونی تو الهی که من بمیرم

تو لحظه های آخر دستای تو رو بگیرم

الهی الهی الهی الهی من بمیرم بمیرم

که شاید بیاییی دستات بگیرم ...

شعر از داش جوات

جمعه یعنی تلویزیون سیاه سفید ۲۱ اینچ پارس ،

گزارش هفتگی ، بوی نم ، فيلم سينمايي ژاپني، مشق های ننوشته …

این تعریف از جمعه هیچوقت از سرم بیرون نمیره !

خردمند هرگز غم آنچه را از دستش رفته نمی خورد

حتی اگر عزیز ترین کسش مُرد و وی را به خاک سپرد

شکسته ی غم و درد نمی گردد

دیگر آنکه مُرد خردور از نادیدنیها چنان دل می کند

که باد از بید می گذرد

اگه یادش بره که وعده با من داره وای وای وای
اگه دل بیچارم رو به دست غم بسپاره وای وای وای
ای خدا بهار اومد گل من نیومد وای وای وای
فصل کشت و کار اومد یار من نیومد وای وای وای

دل من شکسته طاقت نداره والا
اگه پیغوم بده دیگه دوستم نداره وای وای وای
که دیگه ناله هام براش اثر نداره وای وای وای

 

برای دانلود روی لینک زیر کلیک کنید

دانلود

میم مثل رفیق

الان پیش خودت میگی رفیق که میم نداره.

اما معرفت که داره

سلامتي رفيقاي با معرفت

ای عشق . چقدر خوشبخت می زیستم .

آن زمان که می توانستم پیروزمندانه در برابر هیجانات تو پایداری کنم!

ولی افسوس! اکنون سیل اشک از دیده بر دامن می بارم و در چنگال قدرتت دست و پا می زنم

اگه یادش بره که وعده با من داره وای وای وای
اگه دل بیچارم رو به دست غم بسپاره وای وای وای
ای خدا بهار اومد گل من نیومد وای وای وای
فصل کشت و کار اومد یار من نیومد وای وای وای

دل من شکسته طاقت نداره والا
اگه پیغوم بده دیگه دوستم نداره وای وای وای
که دیگه ناله هام براش اثر نداره وای وای وای

برای دانلود روی لینک زیر کلیک کنید

دانلود

به جهانی ندهم عالم درویشی را
که جهان غمکده ای در نظر درویش است
انجا كه نظر گه دلِ درويش است
درويش خدا نيست
خدا درويش است

نشان دوست نکو آنست که خطای تو را بپوشاند

تو را پند دهد و رازت را آشکار نسازد

خوشبخت کسی است که راه قدر دانی

از خدمت دیگران را بلد است

و شادی دیگران را به قدر شادی خود حس میکند

نازک تر از گلپر بود، خوشبوتر از گل؛
یک روسری گلدار برسر، گلسر از گل؛
یعنی خدا می خواست بر فرزند گوید:
"یادت بماند هست جنس مادر از گل!"

شاید صداقت باعث شود دوستان زیادی نداشته باشی

اما باعث می شود دوستانت واقعی باشند

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی

که سلطانی عالم را طُفیل عشق می‌بینم

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین

اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

مشتي مست باش ولي پست نباش
عرق بخور ولي مال مردم نخور
تو مستي دور خودت بچرخ،ولي رفيقت رو دور نزن
مست بكن زمين بخور،ولي رفيقتو زمين نزن
لَش باش ولي تو رفاقت تا تَش باش

آدم ها دو دسته اند:

غیرتی و قیمتی....

دسته اول با خدا معامله میکنند دسته دوم با بنده خدا

به یاد مردای قیدیم که حرمت داشتم

هر رهگذری محرم اسرار نگردد ، صحرای نمک زار ، چمن زار نگردد

هرجا که رسیدی مکش طرح رفاقت ، هر کس که به تو یار وفادار نگردد . . .

نیاسائید . زندگی در گذر است

بروید و دلیری کنید

پیش از آنکه بمیرید

چیزی نیرومند و متعالی از خود بجای گذارید

تا بر زمان غالب شوید

خدایا من در کلبه حقیرانه خود کسی را دارم

که تو در عرش کبریایی خود نداری

من چون تویی را دارم

وتو چون خود نداری

تن زنده والا به ورزندگی است

که ورزندگی مایه ی زندگی است

به ورزش گرای و سرافراز باش

که فرجام سستی سرافکندگی است

ز ورزش میاسای و کوشنده باش

که بنیاد گیتی به کوشندگی است

شعر :ملک الشعرای بهار

گل مریم

گل مریم سر راه تو پر پر کردم
ندانستم قسم های تو باور کردم
به یادم به یادم آمد آن شب در سکوت صحرا
تو بودی و من و مهتاب و عطر گل ها
رها بود زه غم ها دل من

رفتی و شد فنا آن رویا
در دلم شد بی تو هنگامه برپا
درانتظارت عمرم هدر شد
 نفرین براین دنیا

دلم می خواهد نامت را صدا کنم
یک طور دیگر
جوری که هیچ کس صدایت نکرده باشد
یک طور که هیچ کس را صدا نکرده باشم
دلم می خواهد نامت را صدا کنم
یک طور که دلت قرص شود که من هستم
یک طور که دلم قرص شود که با بودن من ، تو هم هستی

از صدای گذر آب چنان می فهمم

تندتر از آب روان عمر گران می گذرد

زندگی را نفسی ست ازرش غم خوردن نیست

آنقدر بخند تا که ندانی غم چیست

هر قدر ناز کنی ناز کنی

باز تو دلدار منی

هر قدر عشوه کنی غمزه کنی

باز گل بی خار منی

حالا دیگه مال منی

دیگه و دیگه و بازم دیگه

عشق منی

مال منی و عشق منی و جان منی و روح منی

شیشه بابا رو نشکنی

بابا کرم بابا کرم آخ بابا کرم وای بابا کرم

دوست دارم

دوستم داری دوسم داریو دوست دارمو دوسم داریو دوست دارم

چه کنم چکار کنم تو منو نشناختی

تو ببین به کی به چی عشث منو باختی

برو که بی حقیقتی

تو قلبم جات نیست

اینقدر از تو دور شدم

که دیگه پیدا نیست

تو رفیق نارفیق چه بد شدی ای وای

خونه آتیش زدن و بلد شدی ای وای

برو که بی حقیقتی

تو قلبم جات نیست

اینقدر از تو دور شدم

که دیگه پیدا نیست

هوای تازه تر می خواهم

عاشق اون بنفشه هام

بنفشه های شهرمون

خسته از این اسارتم

دنبال اون ستاره هام

ستاره های مهربون

چه کنم تو باغچه ها بنفشه نیست ناز نیست

تو نگاه نرگس ها شراب شیراز نیست

برو که بی حقیقتی

تو قلبم جات نیست

اینقدر از تو دور شدم

که دیگه پیدا نیست

دنیا را بد ساخته اند

کسی را که دوست داری . تو را دوست نمی دارد

کسی که تورا دوست دارد . تو دوستش نمی داری

اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد

به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند

و این رنج است